بیا...
وتمام هوای دنیا را سربکش...
بگذار همه ی هوای دنیا از ریه هایت عبورکند...
بعد دوباره همه ی هوای دنیارا پس بده...
تاجهانی که بوی خون و رنگ سیاهی گرفته...
آبی شود و عطر دریا بگیرد...
وبامن حرف بزن...
بگذار به جای گلوله وناله وانفجار...
موسیقی موج ها گوشهایم را فتح کند...
بگذار به جای اشکهای کودکان...
صدف های ساحل تورا بشمارم...
دریا...
حضور آبیِ بی انتها...
بیا...
زخم دنیا عمیق ولاعلاج است...
به معجزه ات نیازمندیم.
نظرات شما عزیزان:

خوبه که می شنوه..
پاسخ: ... :)))

پاسخ: ممنون.. :)

پاسخ: هئی...

نمیشناسی. : )
پاسخ: D: باورم میشه چون خودم ازتوبدترم! D:

.gif)
اعتبارم تموم شد.
پاسخ: بابا همون که مربوط به چراغ یاهوم بود! D:
پاسخ: ...
موضوعات مرتبط: تراشه های قلم من...وسپیدی کاغذ... ، ،